· 

Liefdesles: Afwijzing

 

 

Relatie(s)

  • Ze geven mij veel inspiratie tot zelfreflectie.
  • Ze geven mij voeding tot thema's in de Tantra worskhops.
  • Ze geven mij liefdeslessen.
  • Ze zijn spelers in het spel dat 'LEVEN' heet. 

Ik zie alle vormen van relaties als: spiegels.
Waarin ik kan zien dat het echt iets van mij is wat ik durf te erkennen of kan erkennen.

LIEFDESLESSEN


Ik noem ze liefdeslessen en jakkes soms zijn ze niet makkelijk. Soms is die spiegel wat dof of dusdanig veroudert of verweert dat ik hem aan de kant zet er niet in wil of kan kijken. Omdat wat ik zie nog te pijnlijk is of te confronterend.

Maar helaas komt die les in een andere vorm weer bij mij terug.

Of kies ik ervoor om de les nog even te parkeren tot het moment dat ik het wel kan en durf te zien.

Ik noem het liefdeslessen omdat in essentie het gaat over het helemaal accepteren van mijzelf met alle lessen en emoties die het mij geeft.

Er zijn makkelijke en moeilijke lessen en alles daar tussen in.

AFWIJZING

dat is zo'n liefdesles die ik regelmatig liever even parkeer. Dat is zo'n les die ik echt moeilijk vind ook om te reflecteren.

Hieronder zit een diepe angst om niet goed 'genoeg' te zijn. Om er niet toe te doen. Om het niet goed genoeg te doen enz. enz. enz.

Die zit heel diep in mij. Want ik weet (met mijn hoofd) dat ik er toe doe. 

Dat we allemaal een speler zijn in het spel dat 'Leven' heet. En dat iedere speler belangrijk is!

En net als in een spel moet je soms een extra rondje lopen of even op een bankje zitten bijvoorbeeld.

Om te reflecteren, om te erkennen dat ik bang ben voor de afwijzing.

KIND EN OUDER

Het kind in ons blijft aanwezig en wil zo graag aandacht en liefde ontvangen. 

Als we ouder zijn blijft dat kind 'mijn kleine Marlene' die die aandacht nodig heeft.

Als volwassene kan ik het kind in mij erkennen. Kan ik het zelf omarmen en erkennen. 

Want ook al komt die aandacht van buitenaf wat ook fijn en zalvend kan zijn, steeds weer terug.

Als ik het zelf erken of erken wordt het zachter, milder. Dan knuffel ik mijzelf om te weten en vooral fysiek te voelen dat ik er toe doe.

Tot de liefdeles om een opfrissing vraagt omdat het thema weer eens wordt gespiegeld.

Met dank aan al de spelers die in de vorm van spiegels mijn pad kruizen.

Want ik ben een speler van het spel van dat leven heet.