MeToo

Door een tweet van de Amerikaanse actrice Alyssa Milano ontstond een wereldwijde aandacht voor de omvang van het probleem van ongewenste intimiteiten.
´Me too´ was al in 2006 bedacht door de zwarte Tarana Burke, oprichtster van de stichting Just Be, die strijdt voor gelijkheid.

 

Sommige twitteraars vragen zich af waarom het concept pas de wereld over ging nadat de blanke Milano haar adopteerde. Zelf zegt de actrice dat het niet een kwestie is van kleur maar van timing.

 

In de avond van 15 oktober 2017 twittert Alyssa Milano; „Als je seksueel misbruikt bent, schrijf ‘me too’ als reactie op deze tweet”. De volgende ochtend zag ze tienduizenden reacties. Haar belangrijkste doel was de omvang van het probleem zichtbaar maken.

Dat lijkt te lukken. De media staan er vol mee.

 

#MeToo persoonlijk verhaal van Marlene
Ook ik ben slachtoffer van seksueel misbruik op zeer jonge leeftijd. Ik wil een ander geluid laten horen hoe je ook om kan gaan met seksueel misbruik. Zonder goed te keuren of toestemming te geven aan welke vorm van misbruik dan ook.

Hoe om te gaan met ongewenste intimiteit

Als kind heb ik niet veel aandacht en liefde mogen ervaren door de omstandigheden die er in ons gezin waar ik opgroeide waren. Een inwonende opa, een zieke vader en zus, een zus die op jonge leeftijd geopereerd werd aan haar ogen. Daarna kwam ik in de rij en daarna nog twee jongere kinderen. Mijn vader die al op mijn 10e op sterven lag, kortom veel aandacht ging naar zorgen om gezondheid en geld.


Seksuele voorlichting was er al helemaal niet. Angst en onrust voerden de boventoon maar het was wat ik kende en niet beter wist. Een beetje aandacht en liefde ontvangen was welkom en waarschijnlijk zoals ik er nu naar kijk heb ik mij erg aangepast. Als ik iets deed waar de volwassene blij van werd, dan deed ik dat graag om een beetje liefde en aandacht.

Helaas kwam ik in een situatie terecht die nooit goedgekeurd mag worden. Als klein meisje met een volwassen man, ik wist niet wat mij overkwam, wat er gebeurde! Ik versteende van binnen, de schreeuw in mij was buiten mij niet te horen. De paniek en angst waren zo ongelofelijk groot en toch lag ik doodstil, versteend alsof ik niets meer zou kunnen voelen.

 

Een ongelofelijke ervaring die mijn cellen nooit meer zullen vergeten. Waarmee seksualiteit en intimiteit voor altijd zouden worden getekend. Maar dat begreep ik toen nog niet, wat ik wel begreep was dat ik niets moest zeggen omdat ik wel voelde dat het niet klopte, ik was te klein en machteloos om iets te doen. De angst om door dit misschien ook een kind te krijgen overmande mijn verdriet en ongelofelijke angst. Ik wist niet eens hoe dat ging maar ik zag wel vrouwen die een kind hadden.
Maar ik was zelf nog een klein kind!

 

Jaren heb ik met de ervaring rond gelopen en weggestopt alsof het er niet was. Deze ervaring heeft mij gevormd met alles erop en eraan. En ik begrijp steeds meer van mijn angsten rond dit thema. 

De schuld en schaamte die volgde was onterecht maar ze waren er. Ik was slachtoffer en gedroeg mij er ook naar. Die ander had mij dit toch aangedaan!
En al die andere mannen, zijn ze wel te vertrouwen? Is het normaal dat ze deze dingen met mij doen? Kon ik mijzelf vertrouwen door 'NEE' te durven zeggen, maar nog sterker durfde ik dat wel? Ik kon en durfde er nooit over te spreken. Had geen idee hoe hiermee om te gaan laat staan met iemand spreken over mijn ervaring.


Tot ik op een dag zag of besloot om eens naar de situatie te kijken als volwassene.

Wat had ik eraan als ik iemand anders aan kon wijzen als dader. Had ik daar wat aan? Had ik er iets aan om hem aan te geven? Zou het alles veranderen? Zouden mijn angsten verdwijnen? Werd ik wel geloofd wat ik zou zeggen?

NEE, het zou niets veranderen in mijzelf.

Diep in mij herinneren mijn cellen het nog steeds en raakt het mij als ik er iets over lees of in sommige aanrakingen. Dat zal niet zomaar veranderen. 

Verantwoordelijkheid nemen

De enige die er iets aan kon veranderen was ik zelf. 
Ik veranderde mijn gedachten over het misbruik, langzaam en beetje bij beetje. Ik kon bedenken dat de ander mij niet bewust pijn had willen doen. Dat die ander in zijn onmacht en seksuele drift mij als object had gezien. Klein, lief en kwetsbaar. Niet bewust om mij pijn te doen en op te zadelen met een ervaring die ik mijn leven lang niet zal vergeten! Nee dat wilde ik niet meer geloven!
Ik kon hem zien met zijn frustratie en onmacht.

Kon hem zelfs liefdevol vergeven, nee niet vergeten wat er is gebeurd en niet goedkeuren. Maar vergeven met mededogen kijken naar de situatie. En weet je, de pijn en angsten worden zachter en kleiner. Het alles heeft mij gevormd en gemaakt tot wie ik nu ben.

Dit alles heeft mij bewust en onbewust geleid naar het pad van bewust-zijn en tantra. Om elkaar als mannen en vrouwen liefdevol te leren hoe we met elkaar willen en kunnen omgaan. Dat velen van ons pijn en angsten hebben en niet goed weten hoe op een respectvolle en liefdevolle manier we onze seksuele verlangens kunnen leven en uitleven.

Ik wil graag een bijdrage leveren om van MeToo naar WeToo te gaan en samen in openheid en transparantie elkaar te helpen om er een feestje van te maken om van elkaar te houden. Om naar elkaar te luisteren en elkaar te vergeven in onze onhandigheid of omdat we het nooit hebben geleerd.

 

Laten we ophouden met wijzen naar elkaar, maar de handen in elkaar te slaan. Te huilen, schoon te spoelen en verantwoordelijkheid te dragen voor onze daden. Daar hoort vergeven ook bij wat mij betreft. Ik ben van mening dat er twee kanten aan een verhaal zitten ieder vanuit zijn of haar beleving. Dat we meer hebben aan geluk dan aan gelijk te willen hebben.

 

Ik wil geloven dat de meesten van ons mensen de ander geen pijn willen doen maar in onze onhandigheid toch doen. Bewust of onbewust met onze woorden en daden. Met de manier waarop we in de media vrouwen en meisjes neerzetten. Dat kan anders daar hebben we nog een lange weg te gaan. Met elkaar. Bewust-zijn is een tool die we kunnen inzetten. Want als je bewust wordt van wat je doet of denkt dan pas kun je besluiten het anders te doen.

 

Wil je weten en ervaren hoe we als mannen en vrouwen met elkaar om kunnen gaan?
Wees welkom op een Tantra Experience worskhop.

 

Namasté
(betekent ik zie het goddelijke in je)